- dwuznacznik
- сущ.• двусмысленность• каламбур* * *♂ двусмысленность ž, двусмысленное выражение* * *мдвусмы́сленность ż, двусмы́сленное выраже́ние
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dwuznacznik
Смотреть что такое "dwuznacznik" в других словарях:
dwuznacznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażenie dwuznaczne, zwykle z ukrytą aluzją odnoszącą się często do niecenzuralnych treści : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sypać dwuznacznikami. Komedia pełna dwuznaczników. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwuznacznik — m III, D. a, N. dwuznacznikkiem; lm M. i «wyraz lub zwrot mogący mieć dwa znaczenia, dający się dwojako tłumaczyć, często zawierający aluzję do treści nieprzyzwoitej» … Słownik języka polskiego
ambilogia — ż I, DCMs. ambilogiagii; lm D. ambilogiagii (ambilogiagij) jęz. lit. «wyrażenie dwuznaczne; dwuznacznik» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
domyślnik — m III, D. a, N. domyślnikkiem; lm M. i «to, czego trzeba się domyślać; dwuznacznik» Mówić domyślnikami. Szczera wypowiedź bez domyślników i niedomówień … Słownik języka polskiego
ekwiwok — m III, D. u, N. ekwiwokkiem; lm M. i przestarz. «gra słów polegająca na dowcipnym zestawieniu wyrazów jednakowo brzmiących, ale o różnym znaczeniu; dwuznacznik, kalambur» ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
